Ząbkowanie już się powoli zbliża, a miętolić co pod rękę podejdzie, to moja kruszynka lubi najbardziej. Zaraz po mamusinym mleczku 😉 Potrzeba jest, to i wena się pojawiła. Gryzaki miętusiaki dla małej. Drewno i bawełna. Guzik, kółko, sznurek, poduszeczka. Sama bym takie chciała ;P
Na prerii można je spotkać stojące na tylnych łapkach niuchające co się dzieje w okolicy. Są tak słodkie, że każdy chciałby mieć swojego do tulenia i głaskania, i kochania, i… No to sobie go uszyj 😉
Bardzo spodobały mi się ostatnio modne wieloryby. Oglądałam, analizowałam i zrobiłam własny wykrój. Ale zapomniałam o płetwach bocznych, hihihi. Za to wieloryb został pokochany od pierwszego wejrzenia i jak każda rybka został ochrzczony imieniem Dory 😀
Mały gość zbliża się coraz bardziej, więc i wyprawka też się powiększa. Tym razem uszyłam zabawkę. Słoneczko ze wstążeczkami, szeleszczące, mięciutkie z minky z możliwością zawieszenia.
Jak uszyłam?
Niedawno na fb organizowałam krótką zabawę, a do zgarnięcia była jedna z moich podręcznych, poręcznych toreb. Zwyciężczyni dodatkowo zamówiła dwa słonie i taki komplecik znalazł się już w jej posiadaniu:
Efekt końcowy można zobaczyć w poście Rożek, becik, kołderka…, ale jak radziłam sobie z tym projektem krok po kroku opowiem w trzech częściach:
Czytaj dalej Jak szyłam patchworkowy rożek – cięcie i zszywanie – część 1
Nie da się ukryć, że szkoła już sapie zimnym oddechem po rozgrzanych jeszcze letnim słońcem plecach. Czas biegnie nieubłaganie. Jednak możemy się cieszyć, bo w niektórych krajach (patrz np USA) dzieci już rozpoczęły rok szkolny. Biedactwa.
Czytaj dalej Piórnik
Kiedyś, z początku, szukałam różnych wykrojów i inspiracji do szycia. Jakoś trzeba się nauczyć i spróbować różnych rzeczy. Oczywiście, jednym z pierwszych projektów były tildowe maskotki, a wśród nich królik. Ten właśnie królik był powodem, dla którego zaczęłam szyć.
Dziś może komuś w Was posłuży jako inspiracja i wzbudzi miłość do szycia.
Podrzucam wykrój.
W mojej małej pracowni powstaje kolejny kudłaty psiak, tym razem dla uroczej Gabryi.
Już zeszyty i wypchany. Czeka tylko na swoją sierść.
Do mojej pracowni zawitały Panny Foch. Ile fochów przyszło mi znieść to moje 😉 Za to urocze są niesamowicie.
